Welke titels kennen we in de mondzorg?
De termen angsttandarts en kindertandarts worden te pas en te onpas gebruikt. “Angsttandarts” is een niet-bestaande titel die wat ons betreft direct de prullenbak in mag.
Nog zo’n term die niet kan: “narcosetandarts”. Die kom je ook steeds vaker tegen in combinatie met “angsttandarts”. De titels bestaan niet en worden misschien gebruikt om je, als je angstig bent, over te halen je onder narcose te laten behandelen. Je kunt beter iets aan je angst laten doen. Mocht je daar last van hebben, zoek dan eerst uit hoe angstig je nu écht bent (check onze gratis test hier). Vaak valt dat namelijk reuze mee en kun je gewoon behandeld worden door je eigen tandarts. Misschien is het nodig om je te laten coachen of bijvoorbeeld EMDR te volgen om van je angst af te komen. Dat helpt wel.
Eigenlijk is er alleen maar een “tandarts angstbegeleiding”. Dat is de enige officiële titel, maar daar moet je een specialisatie voor gevolgd hebben van 3 jaar, nadat je al tandarts bent geworden. Van die tandartsen angstbegeleiding zijn er maar heel weinig in Nederland. De meeste werken in centra voor bijzondere tandheelkunde.
Pedodontologen mogen zich ‘met recht’ kindertandarts noemen. Zij hebben zich gespecialiseerd in het behandelen van kinderen. Zij noemen zich ook vaak ‘tandarts-pedodontoloog’. * Daar zijn er ook maar weinig van in Nederland.
Nu zijn er natuurlijk best veel tandartsen die heel goed met kinderen kunnen omgaan en speciale affiniteit hebben met deze doelgroep. Dat geldt ook voor ‘gewone’ tandartsen die affiniteit hebben met angstige patiënten. Gelukkig wel, want anders zouden er veel patiënten niet geholpen kunnen worden door gewone tandartsen en steeds weer verwezen moeten worden naar bijzondere tandheelkunde. En dat is precies wat wij niet willen.
Noem jezelf geen ‘angsttandarts’. Ken je het effect van “denk niet aan een roze olifant”? De term angsttandarts boezemt vooral angst in en hiermee bereik je dus eigenlijk het tegendeel.
Je kunt wel zeggen “tandarts die affiniteit heeft met angstige patiënten” of “tandarts die affiniteit heeft met kinderen”. Of gewoon ‘lieve tandarts’. Dat is ook geen beschermde titel, maar zegt wel heel veel over je manier van werken. Patiënten herkennen het onmiddellijk en vertrouwen erop dat je een kundige, vriendelijke en sociale tandarts bent. Met oog voor haar/zijn patiënten. Op die manier vult de term ‘lief’ een behoorlijke leemte in tussen de tandarts angstbegeleiding en kindertandarts enerzijds en de ‘gewone’ tandarts anderzijds. Hoe speciaal en goed zij/hij ook is. Misschien kunnen we wel veel meer met de term “lieve tandarts”. Daarover snel meer.
* Een tandarts-pedodontoloog (TP) is een gedifferentieerde tandarts met specifieke kennis en vaardigheid op het gebied van de kindertandheelkunde. Hij/zij zet deze kennis en kunde professioneel in om algemene en specifieke tandheelkundige problemen bij jeugdige patiënten of patiënten uit bijzondere zorggroepen te diagnosticeren en te behandelen. Naast de tandheelkundige zorg voor eigen en verwezen patiënten verplicht de tandarts-pedodontoloog zich bovendien tot wetenschappelijke activiteit en het geven van onderwijs en/of nascholing op het gebied van de kindertandheelkunde. Deze differentiatie is door de Nederlandse Vereniging voor Kindertandheelkunde (NVvK) erkend en daarom is de benaming officieel: “Tandarts-Pedodontoloog, erkend door de NVvK”. In de volksmond wordt de tandarts-pedodontoloog ook wel “kindertandarts” genoemd. Echter, de titel “kindertandarts” is niet beschermd en mag dus door iedere algemeen practicus gevoerd worden. (bron NVVK)