Dossier kinderen

Hoe zorg je dat kinderen ontspannen in de tandartsstoel plaatsnemen? Er zijn verschillende mogelijkheden om eventuele angsten en onzekerheden te verminderen.

• Geef kinderen controle. Vertel hen wat je doet (als tandarts) en wat er gaat gebeuren (als ouder). Let daarbij goed op lichaamstaal. Verstrakking van het lijf betekent stoppen – kinderen vergeten soms dat ze hun hand op mogen steken als het teveel wordt.
• Maak het speels. ‘Met dit apparaat kan ik een beetje op je wang kietelen. En kijk, nu ga ik je tanden kietelen.’
• Speel het letterlijk uit. Doe alsof je naar de tandarts gaat. Lees een boekje voor over de tandarts of speel het samen. Laat je kind in je mond kijken en wissel daarna van rol. Een klein spiegeltje, een tandenborstel of een witte jas kunnen helpen de ervaring zo ‘echt’ mogelijk te maken.
• Wees eerlijk. Gaat het pijn doen? Omschrijf hoe het kan voelen. ‘Ja, het doet soms wat zeer, maar we kunnen tussendoor altijd even pauzeren tot het weer gaat.’

Bij baby’s begin je al met goede mondzorg. Zo kun je speels beginnen met tanden poetsen door met een zachte borstel het tandvlees masseren. Poets voorzichtig de eerste tandpuntjes. Bij kleuters die al meerdere tanden hebben, gaat dit door. Je laat hen poetsen, en poetst vervolgens na.

Lees hierover ook de gevaren van zuigflescariës.

• Geef het goede voorbeeld, ontspan zelf zoveel mogelijk.
• Leg niet de nadruk op bang zijn door dingen te zeggen als ‘Je hoeft niet bang te zijn, het is niet eng’. Gebruik een positieve benadering. ‘Kom, we gaan de tandarts laten zien hoe goed jij gepoetst hebt!’
• Als je weet dat je kind angstig is, laat dit de tandarts (onopvallend voor het kind) weten. Steun je kind; bijvoorbeeld door een hand vast te houden, door rustig te blijven, door een geluksknuffel of -steentje mee te geven.

Tips voor professionals:

• Bekijk goed wat een kind nodig heeft. Zit het goed? De meeste stoelen zijn voor volwassenen. Een kussentje of deken kan helpen om beter te liggen/zitten.
• Er kunnen veel angsten spelen bij kinderen. Sommigen vinden een baard of een bril eng, anderen schrikken van witte jassen. Je kunt niet altijd de angst wegnemen, maar afleiding helpt. Ook de ouders vragen wat nodig is (een muziekje, iets op tv, een geluksknuffel, etc.) geeft inzicht in hoe een kind zich op zijn of haar gemak kan voelen.
• Vertel rustig en duidelijk wat je gaat doen. Veel tandartsen gaan niet gelijk met de mond aan de slag, maar blazen de lucht op de hand of de wang. ‘Dit kriebelt, hè? Ik ga zo meteen ook je tanden zo even kriebelen. Dan kan ik zien hoe goed je ze hebt schoongemaakt.’
• Geef de regie terug. Niet elk kind kan (zoals een volwassene) aangeven wanneer stoppen nodig is. Daarom is de lichaamstaal zo belangrijk. Verstart een kind? Stop dan even en vraag ‘gaat het nog goed?’ Geef aan dat pauzeren altijd mogelijk is.